Ажывіць – узяць частку іншага... #Замест эпіграфа
Я ўзрашчу дрэва з болю – угнаеньнем стане планэта, асуджаная мая планэта Настрадамусам й бабкай Вангай. Карані прарастуць у падмурак – старажытны разьбіты цьвінтар, стромкі гнуткі ствол, разрываючы тканкі аблокаў, памкнецца ў космас... Але, зразумеўшы, што неба – далёка і для дрэва, нахіліцца пад вагою сусьветных пладоў. Маёй панацэяй стане яблык.
2001
|
|